Bevrijding!

Vandaag werd er voor de tweede keer dit jaar een aanslag gepleegd op een makelaardij in mijn departement, Le Var. De eerste keer was op 21 januari in Garéoult, vandaag in Sanary. Geen slachtoffers, wel geringe materiële schade.
Op beide ´plaatsen delict´ zoals dat in politiekringen genoemd wordt, vond de gendarmerie een ‘handtekening’ van de daders: ´FLNP- Prouvenço Libra´.
Vooral dankzij mijn contacten in het dorpscafé weet ik dat het om een soort afscheidingsbeweging gaat, het ´bevrijdingsfront´ voor de Provence.
Ik ben tegen elke vorm van geweld, maar iets van sympathie voel ik wel voor het idee van een onafhankelijke Provence. Zoals ze op Corsica -en bijvoorbeeld in Bretagne- óók wel van ´Parijs´ af willen.
Ik roep al jaren dat Frankrijk helemaal niet bestaat. De regionale verschillen in cultuur, klimaat en beleving zijn onoverbrugbaar. En dan heb je ook nog Parijs (voor mij 900 km noordelijker) dat de dienst uitmaakt. Dat gaat dus niet.
Als het straks weer augustus is en de Parijzenaars ons komen ‘bezetten’, en ons zullen neerzetten als achterlijke boeren, dan lopen de gemoederen in het café opnieuw hoog op, en wordt er gespuugd op hun arrogantie. Het is lijdzaam verzet, al vele jaren. Ik woonde hier pas toen de maçon, ook een glaasje verder, besloot de banden van drie auto´s met het gehate kenteken 75 even lek te steken. We hebben hem tegengehouden. Zoiets kan escaleren, we houden hem liever heel.
Maar ik zou er wel vóór zijn, een onafhankelijke Provence. Hier -bijna op de grens van twee landen- zijn we Fransen, noch Italianen, maar Provençalen. Met een eigen cultuur, een eigen cuisine, en een eigen taal. Nee, geen dialect, een taal. Die ik overigens nog steeds niet goed beheers, maar als ik ‘bèn akì’, tegen m’n hond roep komt ie wel.
Het zal financieel/economisch wel niet kunnen, een eigen natie, al weet ik zeker dat we meer te bieden hebben dan Cyprus.
Maar elke keer weer als het over een of ander euroland in crisis gaat, denk ik aan Freddy Heineken. Die had de ultieme oplossing al in 1992 bedacht, ver voor de euro van de tekentafel kwam: Eurotopia (klik op de kaart voor een helder overzicht). Onafhankelijke landen van beperkte omvang en een beperkt aantal inwoners. En niks gedwongen door een steeds centraler wordende overheid of eurofobie, gewoon op basis van vrijwillige samenwerking. Met wederzijds respect voor de verschillen.
Leek en lijkt me een prima idee. Waarom zou ´Parijs´ of ´Brussel´ iets te zeggen moeten hebben over hele volksstammen waarvan ze zelfs bij benadering niets (kunnen) snappen? Over ons? Lille is Nice niet.
Nogmaals, ik ben tegen geweld. En als het bevrijdingsfront voor de Provence aanslagen blijft plegen, haak ik af. Maar als ´Prouvenço Libra´ geweldloos voor onafhankelijkheid ‘vecht’, sluit ik me aan. Vandaag nog.