De niet zo Werelddeals van KLM

En zo ontving ik dus een mailtje van de KLM. Reclame voor goedkope tickets onder het motto: Werelddeal Weken. Ik dacht (onuitroeibaar Hollands trekje) koopje? Toch even kijken.
In beginsel vlieg ik niet meer. Met name vanwege de mensonterende behandeling die je als ‘bij voorbaat verdachte’ op luchthavens ten deel valt, maar de Franse buurman van een kilometertje verderop vertelde een tijdje terug dat hij best een keertje in Amsterdam wilde rondneuzen. Natúúrlijk heb ik hem dat toen afgeraden, en hem nog eens uitgelegd waarom ik het voormalige vaderland meer dan een kwart eeuw geleden definitief de rug toekeerde. Maar mijn argumenten heeft hij nooit erg serieus genomen. Eigenwijs is zijn ‘middle name’ en hij bleef dus roepen dat hij zelf wel eens wilde beleven of het daar in het noorden echt zo erg was als ik hem voorspiegelde. Bovendien zag hij wél de toeristische charme van Keukenhof en coffeeshops.
“Doe maar”, riep hij dus opgewekt toen ik hem vertelde dat hij voor een appel en ei met de KLM naar Amsterdam zou kunnen. Dat had ik beter niet kunnen doen.
Even inloggen bij de KLM-site kan zeer ontnuchterend zijn. O, zeker, vanaf Amsterdam kun je voor een heel aantrekkelijk prijsje naar Nice, en nog terug ook. Maar als je je reis in Nice wilt beginnen, betaal je ineens aanzienlijk wat eurootjes meer! Voor hetzelfde traject, op dezelfde data, met hetzelfde vliegtuig, alleen in omgekeerde richting. Weg Werelddeal.
Volgens de media zijn die Werelddeal Weken van de KLM bedacht in een wanhopige poging om in deze tijden van crisis de kisten toch nog vol te krijgen. Gaat vast niet lukken, maar het zou ‘volgens Bartjens’ al heel wat schelen als zulke wereld-aanbiedingen ook gelden voor mijn buurman die niet vanuit Amsterdam vertrekt, maar er vanaf Nice naartoe wil.
“Air France-KLM?”, hoonde mijn man, “giga-verliezen! Ga maar met Transavia.”
Koppig als ik ben besloot ik de KLM een mailtje te sturen. Met de vraag waarom een retourtje Nice-Amsterdam dramatisch veel duurder is dan een retourtje Amsterdam-Nice.
Ik wacht al meer dan een wereldweek op antwoord.
En mijn buurman houdt het voorlopig bij het kilometertje dat onze huizen scheidt om af en toe wat ‘Hollandsche sfeer’ in te drinken. Hij weet dat de Bokma koud staat.