De Tour op Corsica: hoe link is dat?

Beetje linkse soep om het vandaag de dag toe te geven, maar ik ben nog steeds wielerfan. Al dat gedoe over doping, het zal best. Ik zie wielrenners nog steeds als ‘slaven van de weg’, gebonden aan arbeidsvoorwaarden van ver voor het vakbondssocialisme, die onder vaak erbarmelijke en levensgevaarlijke omstandigheden hun werk moeten doen.
Met name vanwege dat laatste ben ik niet echt gerust op de eerste drie etappes van de komende Tour. Die worden op Corsica verreden. Voor het eerst in de honderdjarige geschiedenis dat het spektakel het Île de Beauté met een visite vereert. Alle andere departementen (afgezien van de écht overzeese) hebben de Tour al een keer mogen verwelkomen. Het lijkt me niet meer dan terecht dat Corsica nu eindelijk een keertje aan de beurt is.
Maar ja, Corsica. Je weet het nooit. Het Eiland van de Schoonheid is óók berucht om zijn criminele en politieke geweld: dit jaar tot nu toe alweer 11 moorden plus een paar mislukte aanslagen. In heel 2012 bleef de teller op 19 steken. In de crime-scene gaat het om de macht in de drugshandel waarbij de Italiaanse maffia-organisaties Cosa Nostra van het nabijgelegen Sicilië, de Ndrangheta uit Calabrië en de Camorra uit Napels een hoofdrol spelen. Ze opereren vaak vanuit hun ´hoofdkwartieren´ in Marseille (vorig jaar 24 moorden). Daarnaast heb je in dit milieu de Corsicaanse families Costa en Mattei die elkaar onderling al jaren naar het leven staan.
Ook politiek gesproken bestaat er op Corisca heel weinig belangstelling voor een soort poldermodel. Sinds 1976 heb je er het FLNC (Fronte di Liberazione Naziunale Corsu) dat naar onafhankelijkheid van het eiland streeft. Geen goed plan volgens de Franse regering en uit enquêtes zou blijken dat een meerderheid van de 300.000 Corsicanen er ook niet veel in ziet. Die mensen zouden eerst weleens willen weten hoeveel een ´bevrijd´ Corsica nog aan subsidies uit Parijs en Brussel overhoudt.
Over het algemeen is het FLNC niet zo van bloedvergieten. Er is een politieke vleugel (Cuncolta Nazziunalista) die in de twee departementale parlementen vertegenwoordigd is. Op dat niveau gaat het vooral over de eis dat Corsicaanse verdachten en veroordeelden voortaan op het eiland achter slot en grendel kunnen zitten. En dus niet -zoals de Franse justitie meestal regelt- ergens ter hoogte van Parijs of zelfs Lille. Dat maakt familiebezoek aan Corsicaanse gedetineerden uiterst moeilijk en vrijwel onbetaalbaar. Zo´n twintig procent van de Corsicanen leeft onder de armoedegrens van € 750 per maand.
Verder verlangt de Cuncolta Nazziunalista erkenning van het Corsicaans als een eigen taal.
Maar de militante tak van het FLNC pleegt wel aanslagen. Met kneedbommen. Meestal in het weekeinde. Op overheidsgebouwen, politie- en belastingkantoren. Er vallen zelden doden of gewonden, behalve dan in 1998 toen prefect Claude Érginac in Ajaccio op straat werd doodgeschoten.
Het ingewikkelde is dat er binnen dat FLNC allerlei facties opereren. De meest radicale is het FLNC Canal Historique dat niet aarzelt andersdenkenden binnen de eigen club om te leggen.
En nu heb je sinds minder dan een jaar het ´FLNC du 9 juillet 2012´. Op die datum belegde een stel gemaskerde Corsicanen een ´persconferentie´ waarop harde actie werd aangekondigd. Aanslagen op grote supermarkten die ´rauw kapitalisme´ werd verweten. Plus aanslagen op vakantiehuizen van Fransen (en Italianen) van het vasteland. Zij zouden de woningprijzen op het eiland hebben opdreven waardoor de Corsicanen zelf zich geen eigen huis meer kunnen veroorloven.
Die aankondiging bleek geen flauwekul. Ik herinner me een weekeinde waarin 24 tweede huizen het doelwit van kneedbommen waren. Een paar weken later, ook in het weekeinde, werden 7 supermarkten getroffen.
Van de week was Manuel Valls, de Franse minister van Binnenlandse Zaken, op Corsica. Hij kwam praten over de aanpak van de criminaliteit en het terrorisme.
En precies op dat moment kwam het ´FLNC du 9 juillet 2012´ met een strijdlustig communiqué. Waarin stond dat er nog nooit zo´n chaos op Corsica heeft geheerst, dat de traditioneel gekozen volksvertegenwoordigers toeschouwers en medeplichtigen zijn, samen met de Franse staat verantwoordelijk voor cliëntilisme, nepotisme en knevelarij. En dat Frankrijk een kolonisator is. En er wordt gerept over de ´vernietiging van ons volk´. Slotconclusie: “We nemen de wapens op als Frankrijk onze nationale rechten niet erkent”.
Ik heb niet het idee dat Manuel Valls erg onder de indruk is.
Ik wel. De minister deed geen toezeggingen en die heetgebakerde lui van het ´FLNC du 9 juillet 2012´ houden zich blijkbaar nogal aan hun woord.
Daarom ben ik er dus niet gerust op, op die Tour-etappes. Dat ben ik pas als iedereen straks heelhuids in Nice van de ferry is afgestapt.