De Vaucluse stapt uit de euro

Hier op het dorp is ruilhandel dagelijkse praktijk. Ik kan een beetje koken, mijn buurman heeft een moestuin, de kippen van een deurtje verderop moeten hun ei kwijt, en Jean van de andere kant van de heuvel staat bekend om zijn volstrekt niet te zuipen en geheel illegaal gestookte ‘eau de vie’ die je beter als ‘eau de mort’ kunt kwalificeren, maar toch. Samen komen we er wel uit. Jij een beetje van mij, ik een dingetje van jou, wij een drupje van hem: ruilhandel in zijn puurste vorm. Mag niet, van de overheid. We bezondigen ons met z’n allen aan het in stand houden van een illegaal grijs circuit. We onttrekken geld aan de overheid, doordat we over onze onderlinge dealtjes geen belasting betalen. Nee, dank je de koekoek! Ik ruil wat! Ik berekenen geen btw over het broodje dat ik bak voor de buurman die mij een doosje scharreleieren komt brengen en ‘en passant’ m’n wijnvoorraad decimeert. En ik betaal niks in harde euri voor de azijnmoederkloon (kijk hier voor het hele verhaal) die me geschonken werd en die ik verder zelf opkweekte tot ik er ook weer van kon delen. Bijvoorbeeld.
Ooit, in een lang geleden verleden in Nederland, ben ik lid geweest van een club gelijkgestemden. Dat heette toen Bartering. Het had iets met punten en verrekening te maken. Geen idee of het nog bestaat. Maar een paar dagen terug zag ik in La Provence een bericht over een vergelijkbaar initiatief, dat meteen een stapje verder ging. In de Vaucluse, te beginnen bij Avignon zijn ze het gezeik met de euro zó zat dat ze niet alleen weer terug zijn bij ruilhandel, maar dat ze er zelfs een eigen munteenheid tegenaan gooien: de ‘roue’, het wiel. Opnieuw uitgevonden.
En afgekeken van hoe gewone mensen in Argentinië na de krach in 2000 het hoofd boven water wisten te houden door hun eigen betalingssysteem te creëren, buiten banken en overheden om.
In de Vaucluse drukken ze nu dus hun eigen geld, waarmee je gewoon bij aangesloten winkeliers, dienstverleners, werkmensen en bedrijven kunt betalen.
De wereldeconomie of de EU heeft er geen vat op, van inflatie of devaluatie is geen sprake: ’t is gewoon ruilhandel.
En dan denk ik: heerlijk! Gewoon terug bij af. Laten ze dat in de EU nou ook eens proberen!
Maar ja, dat zal wel weer te simpel gedacht zijn. Aan eerlijke ruilhandel valt per slot geen stuiver te verdienen. Voor de overheid.