Een peperdure peuk

“Da’s dan 180 euro”, zei de stadswacht van dienst, likte aan zijn wijsvinger bij gebrek aan een ouderwetsch potlood en tikte fanatiek-traag de gegevens van mijn gesprekspartner in zijn handcomputertje, dat even later zachtzoemend een proces verbaal uitscheidde. “U kunt cash, met een cheque of met een creditcard betalen”, grijsde de dienstklopper genereus. “En bij de mairie kunt u een gratis wegwerpasbakje ophalen.”
Dat laatste is het niet geworden, de makelaar die ik voor m’n magazine Côte & Provence zojuist anderhalf uur had ondervraagd over de onroerendgoedstand in Zuid-Frankrijk, voegde de beambte gedecideerd toe dat hij ‘voldoende asbakken op zijn kantoor had’.
Fout! Ook in Frankrijk mag je op kantoor niet meer roken. Even dreigde er een nieuwe boete, maar zo’n stadswacht is van de straat, die kan niet zomaar een kantoor gaan lopen controleren. Hij liet het bij dreigend kijken en monkelde hoofdschuddend weg op zoek naar een volgend vergrijp. Of ongelukje. Want dat was het, een ongelukje. De makelaar had me na het interview zijn kantoor uitgeleid en op de stoep een sigaartje opgestoken terwijl we wat na-keuvelden. Met een paar weidse armgebaren wees hij nog even zijn arbeidsgebied aan, zo ongeveer de hele Côte d’Azur. Daarbij schoot de half opgerookte cigarillo tussen zijn vingers vandaan en rolde de stoeprand af, de niet helemaal okselfrisse goot in. Hij ging er nog wel achteraan, maar zag de zompige kledder en besloot tot een ‘non lieu’: “Laat maar, die verdwijnt wel in de afvoer. Bovendien puur tabak hè, geen filtersigaret, 100% biologisch afbreekbaar.” Wie in Cannes kantoor houdt kent zijn klassiekers.
Die gemeente is namelijk tamelijk fel op milieudelicten de laatste tijd. Met name peuken moeten het ontgelden. Wie zo’n mégot op straat gooit krijgt meteen die boete van 180 euro voor de kiezen (het tarief in Parijs is 68 euro) en dat geldt voor alle peuken, ook ‘milieuvriendelijke’. Er zijn 450 vuilnisbakken met geïntegreerde asbakken in de stad geplaatst, aanplakborden in vijf talen (Frans, Engels, Italiaans, Russisch, Arabisch) heffen een waarschuwend vingertje, er is de twitterhashtag #RespectCannes en er zijn 27.500 wegwerpasbakjes uitgedeeld tijdens de campagne die deze zomer de bevolking en toeristen van Cannes duidelijk moest maken dat niet (meer) alles kan in Cannes; de stad strijdt tegen ‘l’incivité’. En dat moet gehandhaafd. Vandaar die stadswacht die vanuit het niets – ik vermoed vanuit het portiek een deurtje verderop – zichzelf tevoorschijn toverde.
“Et si je pète en ville je risque aussi une amende?” (Als ik een scheet laat in de stad krijg ik dan ook een boete?), mopperde de makelaar de wegbanjerende stadswacht na. Godlof hoorde die het niet meer.