Ethylotest

Mijn man vindt al jaren dat ik me ernstig vergis als ik betoog dat Frankrijk toch best een aardig land is. Hij woont hier alleen omdat ik hier woon. Maar af en toe heb ik ook zo mijn bedenkingen. Zoals nu, met die rare verplichting dat we per 1 juli allemaal zo´n éthylotest in de auto moeten hebben. Dat besluit staat vandaag in de Staatscourant.
De bedoeling is: minder alcohol in het verkeer. Volgens de statistiek speelt drank een rol bij 31 procent van de dodelijke verkeersongevallen. Dat wil ik best geloven, hoewel ik vaak twijfel aan Franse statistieken. Is het bijvoorbeeld niet een beetje vreemd dat Frankrijk in het vierde kwartaal van vorig jaar iets van economische groei liet zien, terwijl zelfs Duitsland met krimp te kampen had? Zouden de aanstaande presidentsverkiezingen iets met dat mooie Franse cijfer te maken hebben? Een journalist behoort wantrouwend te zijn en zoals iedereen weet, kunnen statistici zo met hun cijfers goochelen dat het ´officieel´ droog is als het regent.
Bij ons op het platteland komen serieuze verkeersongevallen niet of nauwelijks voor. Alleen ´s zomers moet je goed uitkijken als de toeristenhordes van de Côte d´Azur in Ferrari´s en andere ‘patsmobielen’ een kijkje komen nemen. Ik blijf dan zoveel mogelijk veilig thuis, want op mijn vaste plekje op het café-terras zit dan meestal toch al een luidruchtige Parijzenaar die ons voor achterlijk verslijt. Altijd blij als het september is en we weer ´onder ons´ zijn.
We drinken in ons dorp wél, ook als er nog gereden moet worden. Maar ik herinner me zelfs geen gevalletje blikschade dat je aan een drankgelag zou kunnen toeschrijven. We weten wel zo´n beetje hoe het moet, een glaasje op en toch achter het stuur. Ik denk weleens: als het ooit zover komt dat je alleen ‘cent pour cent’ nuchter mag rijden -en als dat serieus gecontroleerd ging worden- dan werd het hier buitengewoon stil op de weggetjes en kon de garagist annex pomphouder zijn tent wel sluiten. Het restaurantje boven bij de boulesbaan trouwens ook.
Ik herinner me hoe we een paar jaar geleden in ons dorp ineens met zo´n alcoholfuik geconfronteerd werden. Om een uur of drie, na de lunch natuurlijk. De ´blaaskapel´ (ik denk dat ik die term van René van der Gijp heb) van de gendarmerie installeerde zich op de Sous-Chemin, maar had niet in de gaten dat we vanuit het café alles konden zien. Zelden zijn er zoveel waarschuwings-smsjes uit de kroeg verstuurd, zelden werd er zo vaak een rondje extra besteld. Iedereen ging pas weg toen de anti-alcoholbrigade opbrak.
En nu dus die éthylotest. Een blaagbalg die ik binnenkort verplicht in mijn auto moet hebben. Ga ik straks spontaan blazen als ik na één, twee glazen niet ‘cent pourcent’ zeker weet of ik naar de normen van de wet teveel gedronken heb? Dacht het niet.
Die nieuwe verplichting zal wel met de beste bedoelingen bedacht zijn. Maar over de praktijk is niet nagedacht. Want je moet per 1 juli een ´bruikbare´ alcoholballon in je auto hebben. Maar na één keer blazen is zo´n ding niet meer ´bruikbaar´. Dus stel: ik blaas om er achter te komen of ik -qua drank- mag rijden. Dat mag. Maar vervolgens ben ik toch strafbaar omdat ik geen ´bruikbare´ éthylotest in mijn 4×4 heb? Dat lijkt me bizarre wetgeving.
“ Nou zeg je het zelf”, vonniste mijn man.
“Reservesetje in de auto dan maar?”
“Die champêtters nemen hun eigen doedelzakjes maar mee.”
Zit ook iets in.