Het domme van bommen

Vlieland is vast heel mooi, maar of het kan concurreren met Corsica? Beroepshalve wantrouw ik de typische VVV-propaganda waarmee het ´Île de Beauté´ doorgaans wordt aangeprezen, maar ik moet toegeven dat het er goed toeven is; ik kom er met enige regelmaat, dankzij een tip van de toenmalige gérant van ons dorpscafé. Een intrigerende Corsicaan over wie ik al gauw te horen kreeg dat ik geen occasion van ´m moest kopen. Was ik trouwens ook niet van plan, ik had al een auto. Mooie, gespierde man, donkere ogen, Stalin-snor, met vrijwel dagelijks succes begeerd door de dochter van de bakker die pas 17 was, en een ras-verteller. Al hield hij altijd in het midden waarom precies hij niet meer naar zijn eiland terug kon. Zijn blik kreeg dan iets nostalgisch, zijn snor ging op half zeven hangen, zijn stem zakte, zijn glas ging iets sneller omhoog dan gebruikelijk.
Ik woonde hier pas een paar jaar toen het café door een bomaanslag werd getroffen. De schade viel mee, maar de gendarmerie trok toch een hele week voor het sporenonderzoek uit. Dat was eigenlijk de echte ramp: de kroeg zeven dagen dicht! En daarna waagde ik nooit meer een poging uit te vissen hoe het nou zat, met hem en Corsica. Ik had het wel zo´n beetje gesnapt, meende ik, en de dorpstamtam vulde de rest van de thriller in.
Enfin, op zijn aanraden ben ik Corsica gaan verkennen. Geen woord gelogen in die VVV-folders, het bergachtige eiland is echt van een unieke schoonheid, daar wilde ik best gaan wonen.
´Dat doen we dus maar niet’, vonniste mijn man die vooral om praktische redenen niet op een eiland wil wonen. En al helemaal niet op een Frans eiland waar het transportwezen met enige regelmaat in stakershanden valt.
Bovendien is Corsica hard bezig om die VVV-folderreputatie compleet de vernieling in te helpen. In de afgelopen acht dagen zijn er maar liefst 24(!) aanslagen gepleegd, voornamelijk op tweede huizen van Fransen die op het vasteland wonen en van buitenlanders; vooral Italianen. Ook een strandtent en een makelaarskantoor moesten eraan geloven. Oké, het bleef bij materiële schade, er vielen geen slachtoffers, maar je zult er maar een huisje hebben.
Tot nu toe heeft niemand de verantwoordelijkheid voor het spektakel opgeëist, maar op twee van die vernielde huizen stond FLNC geklad, de afkorting voor ´Front de Libération Nationale de la Corse´, de Corsicaanse onafhankelijkheidsbeweging. Dat wil de Franse regering niet, een onafhankelijk Corsica, en de meerderheid van de circa 250.000 Corsicanen ziet er ook niet veel in, vertellen enquêtes. Die mensen willen eerst weleens weten wat een onafhankelijk Corsica precies inhoudt, en wat het dan nog schuift aan subsidies uit Parijs en Brussel; als stukje Frankrijk vangt het eiland nog talloos veel miljoenen uit allerlei potjes.
Dat FLNC bestaat sinds 1976 en lijkt een beetje op de IRA, maar dan minder bloedig. Er is -net als bij de IRA- ook een politieke vleugel (Cuncolta Nazziunalista) die gewoon in de twee departementale parlementen van het eiland vertegenwoordigd is. En net als bij de IRA zijn de onderlinge ruzies en stromingen binnen de FLNC ontelbaar. De meest radicale afdeling is het FLNC Canal Historique, dat niet aarzelt andersdenkenden binnen het eigen Front om te leggen.
Maar de gematigde middenstroom van het FLNC is niet zo van bloedvergieten; de bomaanslagen golden meestal overheidsgebouwen: belastingkantoren, kazernes van de gendarmerie, dat werk. Doden of gewonden vielen er zelden bij, en dan doorgaans ook nog per ongeluk.
Behalve in 1998 toen de prefect (soort commissaris van de koningin) Claude Érignac in Ajaccio op straat werd doodgeschoten. Het proces tegen hoofdverdachte Yvan Colonna, die tot 2003 uit handen van de politie wist te blijven, loopt nog steeds. Hij kreeg levenslang, maar ging in cassatie. Voor meer informatie, zie hier en hier.
Veel Fransen geloven in de onschuld van Colonna, die onmiddellijk na zijn arrestatie door de toenmalige minister van Binnenlandse Zaken Nicolas Sarkozy alvast voor moordenaar werd uitgemaakt. Er is een site van het ‘comitié de soutien’, waarop je een petitie kunt tekenen, en waarop een open brief aan Yvan Colonna staat van de in Frankrijk immens populaire zanger Yves Duteil, plus een citaat van de kersverse president Hollande, die tijdens zijn campagne pleitte voor gerechtigheid voor iedereen. Maar blijkbaar toch een beetje minder voor Corsicanen.
Een van de eisen van het FLNC is dat alle veroordeelde Corsicanen hun straf op het eiland mogen uitzitten. Nu zitten ze vast op het vasteland, vaak in Noord-Frankrijk, zodat familie lekker lastig op bezoek kan komen; Parijs is anderhalf uur vliegen, Nice iets van vijf of zes uur varen. En zo´n reis is niet gratis.
Maar de huidige golf van aanslagen lijkt vooral een economische achtergrond te hebben, waarschijnlijk om het tweede huizenbezit te ontmoedigen. Zodat dat onroerend goed op het eiland weer betaalbaar wordt voor de Corsicanen zelf. Handig is het niet; het eiland moet het ook en vooral hebben van het toerisme. En met 24 bomaanslagen in acht dagen blijf zelfs ik nog maar even uit de buurt.