Het Lacoste van de markies en de modekoning

Lacoste in de Vaucluse. Ooit troonde hier de roemruchte Markies de Sade (1740-1814) en de Italiaans-Franse modekoning Pierre Cardin (1922-2020). Die maakte van het minuscule middeleeuwse dorpje een ’hotspot’ waar cultuur en commercie samenkomen. En Lacoste heeft dus niets te maken met dat I kekke sportkleertjes. Dat merk is in 1933 opgericht door de befaamde tennisser René Lacoste (1904-1996) die graag speelde in comfortabeler kleding dan in die tijd gewoon was en die het krokodillenlogo liet ontwerpen omdat de pers hem ‘le crocodille’ was gaan noemen na een weddenschap om een krokodillenleren tas. Een deel van het dorp is nu nog eigendom van de erfgenamen van die Franse modekoning Pierre Cardin. Hij heeft de boel  prachtig gerestaureerd, inclusief (een deel van) het kasteel van de Markies de Sade en de ruïnes. Er is een beroemd jaarlijks muziek- en theaterfestival, een Amerikaanse kunst-campus, en het sterft er van de hippe boetiekjes,’.Er wonen maar iets meer dan 400 mensen daadwerkelijk in prachtig authentiek gerestaureerde huisjes.

Afschuw van Cardin

Wie zijn dat? Meestal niet de oorspronkelijke dorpsbewoners.En voor zover die er nog zijn, vertellen ze allemaal hetzelfde verhaal: ‘die Cardin heeft ons dorp kapot gemaakt.’ Hij wilde het allemaal opkopen, bood ver boven de vraagprijs als er een pandje in de aanbieding was. Geen wonder dat de oude inwoners maar wat graag hun handtekening zetten. Resultaat: ‘hun’ Lacoste bestaat niet meer. Als je er met mensen in gesprek raakt, hoor je veel haat en afschuw jegens Cardin.

De bakker doet in zonnebrillen

In de nauwe straatjes wemelt het van de winkeltjes die bij nadere beschouwing toch net even een andere insteek bieden dan je zo op het eerste gezicht dacht. De épicerie verkoopt luxe Maxim’s merkproducten. De bakker doet in zonnebrillen van de baas (Cardin), de lokale middenstand heeft massaal (nou ja, met z’n zevenen) gekozen voor het uitbaten van een serie ‘galeries d’art’ en het verstofte stationnetje is opgewaardeerd tot ‘cinéma 3D’. Naast de fraai geconserveerde ruïne van het De Sade-kasteel staat een imposant kunstwerk en een stukje verderop nog eentje rken neergezet); het ene laat twee ruimhartig uitgespreide armen zien, het andere een gekooid hoofd. Beide slaan blijkbaar op de roemruchte markies, die in dit door hem indertijd totaal herverbouwde voorvaderlijke kasteel met enige regelmaat zijn toevlucht zocht als hij weer eens door justitie (of zijn woedende schoonmoeder) gezocht werd wegens zijn scabreuze levensstijl.

Het uitzicht vanaf deze plek over de wijde omgeving is werkelijk schitterend. Pierre Cardin, die het kasteel in 2001 kocht als ‘résidence sécondaire’ en het flink heeft gerestaureerd, houdt hier jaarlijks zijn ‘Festival de Lacoste’, een muziek- en theaterfestival waarbij erkend een aanstormend talent z’n kunsten en kunde mag vertonen. Maar dat is pas ’s zomers.

Het dorp in

Eerst naar de  l’Eglise Saint Trophime  Die kerk is een mooie mix van wat bouw en herbouw met een gebouw door de eeuwen heen doet trouwens. Vanaf de 17e eeuw is er aan gesleuteld. Een stukje hogerop, richting het kasteel, kom je bij het Portail de la Garde uit de 15e eeuw, met een eindje verderop een imposante toren uit de 16e eeuw en een poort uit de middeleeuwen. Er volgt nog een ‘campanille’ (klokkentoren) uit de 15e eeuw en een uitkijkpunt van waar je schitterende vergezichten hebt. Dan onder de campanille langs naar beneden, naar het Portail des Chèvres en dan verder afzakken.Uieindeljk kom je na wat omzwervingen toch uit op de Place de l’Eglise.. .

Lunchen

• Le Sade, Place de l’Église.
• Café des Artistes, Rue Sainte-Trophime.

Meer info: lacoste-84.com

Filmpje:youtube.com/watch?v=y6ykeVEP0k8