Mijn Gele Hesje maar weer opgezocht

Het sneeuwde een beetje en bij de rotonde stonden wat tractoren. Ernaast waren wat mensen met een poging tot een barbecue bezig. Ik draaide het autoraampje open en wenste hen veel succes. De sfeer was ontspannen. Weer thuis diepte ik mijn Gele Hesje uit de accessoires-kast op. Ligt nu weer in het handschoenenkastje van mijn enigszins bejaarde Citroën. Voor je weet maar nooit. Er is weer onbeperkt gedoe in dit hoe dan ook bijzondere land. Die combi van boze boeren en gedreven stakers, een wankele regering en mevrouw Le Pen voor de kadi. Ik veronderstel dat de president weleens rustiger heeft geslapen naast zijn Brigitte.

Zolang ik er niet teveel last van heb en mijn familie straks met de kerst min of meer onbekommerd de oversteek vanuit het trieste hoge noorden kan wagen, koester ik altijd wel enige sympathie voor Franse opstandigheid. De fiiosofen van de Verlichting, de Revolutie van 1789, die Fransen zijn zo gek nog niet. Al ken ik er ondertussen ook wel een paar van wie je denkt: ga je mond spoelen en daarna gauw naar de hersendokter.

Bang en hongerig

Het gaat niet jofel met dit land. Er zou uitgezocht zijn dat één op de 10 Fransen amper de deur nog uit durft, gevoel van onveiligheid. Er zou door de Unesco zijn uitgezocht dat één op de vijf Franse kinderen geen drie maaltijden per dag krijgt. Ik weet niet zo goed, wat je met zulke onderzoeken aan moet. Ik kreeg toevallig vandaag een uitnodiging om te reserveren voor het oudejaarsavond-diner in Le Petit Nice in Marseille (3 sterren). Als ik met mijn vrouw kwam, zou ik € 1.100 moeten aftikken. Ze attendeerde me op het lekkers van oliebollen en appelflappen die ze zelf al jaren maakt. Gewoon in de Provence.

Ik ben hier maar een étranger (buitenlander), maar als je het mij vraagt, gaat het Frankrijk beroerder dan in al die jaren dat ik er rondneus. De boeren, de ambtenaren, de treinmachinisten, luchtvaartpersoneel, de burgemeesters, de leraren en de mensen in die zogeheten overzeese gebiedsdelen die ze elders in de wereld gewoon koloniën noemen, echt iedereen is boos. En het geld is dus op, een ongekend begrotingstekort. Een hele opluchting dat Renaud Muselier, de president van onze regio Le Sud/PACA, garandeert dat hij in 2030 aan de Côte d’Azur de allergoedkoopste Olympische Winterspelen organiseert.

Gratis werken

De minister van Economische Zaken heeft gezegd dat de Fransen langer moeten werken. De Senaat is het eens met een ‘solidariteitsvoorstel’ van de voorzitter dat er voortaan 7 uur per jaar gratis gewerkt moet worden. Het zou me niks verbazen als er volgende week behalve tractor-boeren ook Gilets Jaunes (gele hesjes) op die rotonde aan de barbecue zitten. Ik heb mijn solidaire ‘rij maar door-pasje’ bij me. En de president vreest woelend in z’n bed dat de Assemblée Nationale zijn grote hervorming (de pensioenwet, pas op je 64e stoppen met ploeteren) mogelijk gaat terugdraaien. Hij had die wet buiten het parlement om geregeld.

Dreigt er revolte, of zelfs een burgeroorlog, zoals de president al eens openlijk suggereerde? Vast niet. En als ik me vergis, weet ik me veilig verscholen in het Provençaalse arrière-pays.