The party is over

En jawel hoor, het is zover. La Voile Rouge houdt op te bestaan. Per decreet van de préfecture gaat de roemruchte strandtent in Ramatuelle/Saint-Tropez op het fameuze strand van Pampelonne, nog deze maand tegen de vlakte. Letterlijk, dus door bulldozers platgewalst. Wegens onrechtmatig gebruik van het publieke domein. Tien jaar procederen bleek zinloos. Zelfs een mythe wordt door de ambtelijke molens probleemloos -zij het traag- vermalen.
La Voile Rouge? Dat doet u waarschijnlijk niet zoveel, maar als het u wel wat doet bent u op z’n minst gefortuneerd en mogelijkerwijs wereldberoemd. Of u betreurt het -net als ik- oprecht dat de regelneven van de overheid er alweer in geslaagd zijn een authentiek en organisch groot gegroeid stukje vrij ondernemerschap vakkundig de nek om te draaien. Want geen strandtent ter wereld is zó succesvol verworden tot het gevierde Walhalla van decadentie en verspilling voor the rich & famous, als La Voile Rouge: the nightcub by daylight. Wie hier niet gespot is, bestaat niet. En wie hier geen champagneparty heeft georganiseerd, telt niet mee.
Gek genoeg begon het allemaal doodsimpel. In 1968 plantte Paul Tomaselli een eenvoudige ‘paillotte’ op het strand van Pampelonne; een rietgedekt hokje, moeder in de minikeuken, paar stoeltjes in het zand, paar parasols, en drank onder de toonbank. Zonder vergunning uiteraard; de gedoogconstructie is geen uitvinding van de PVV.
Maar Paul (overleden in 2005) was een flamboyante persoonlijkheid. Hij organiseerde feestjes. Bijzondere feestjes, die steeds een beetje extravaganter werden. Zijn reputatie snelde hem vooruit, celebs kwamen als insecten op het vrolijke strandgedruis af. BB was er in de loop der jaren een graag geziene gast; ze vierde er tal van verjaardagen. Beroemdheden als Eddy Barclay, Jean Paul Belmondo, Charles Aznavour, kon je er in het wild bewonderen. De faam van La Voile Rouge bereikte de overkant van de grote plas, en al snel waren Jack Nicholson, Sylvester Stallone en andere moderne helden kind aan huis. Met ‘Sly’ Stallone had Tomaselli trouwens een speciale band. Als fervent boksfan organiseerde hij graag bokswedstrijden op het strand; ook tussen topless dames overigens.
Na Tomaselli’s dood nam zoon Ange de tent over. Het beleid van pa werd fervent voortgezet, en uiteindelijk was niks meer gek genoeg, danwel onmogelijk. Met als hoogtepunt het ‘Champagne Palatine’ feestje.
Denk aan spuitsessies en ‘bubbelbaden’ met socialites (zeg maar ultralights) als Paris Hilton, die er vorig jaar haar verjaardag vierde, aan grootverbruikers als de Maleisische miljonair Taek Jho Low en anonieme Russische tycoons, die er vorig seizoen voor een slordige 2 miljoen euri aan godennat per dag doorheen joegen. Een beetje party-flesje aan de azuren kust kost dan ook tussen de € 320-1800, want alleen het beste is goed genoeg. Kijk hier voor een impressie van zo’n feestje.Maar dat is nu allemaal verleden tijd. Komende zomer zal de ‘beau monde’ z’n vertier elders moeten zoeken. En dat betekent straks paniek hier aan de Côte d’Azur, want waar moet de jetset komende zomer dan wèl aanleggen?
Eerlijk gezegd zal het me worst wezen. Wat me niet lekker zit is dat zo’n uiterst succesvolle strandtent sinds 1968 geen strobreed in de weg werd gelegd, dat er een slepende, geldverslindende procedure van tien jaar overheen moest gaan waarin de paillotte nog steeds gedoogd werd, en dat zo’n overheid dan uiteindelijk besluit de boel toch maar met het strand gelijk te maken. Zo ga je niet met braaf belasting betalende ondernemers om. Want die belastingcentjes waren al die jaren wèl welkom.
En dan denk ik heel vilein: zou het iets te maken kunnen hebben met de komende verkiezingen? Of ziet Nicolas Sarkozy zo’n Sodom en Gomorra liever niet in de buurt van het riante buitenverblijf van zijn schoonmoeder waar hij zelf ook maar al te graag vakantie viert, nu er straks een kleine Giulia op het strand speelt?