Zo socialistisch is Hollande niet

Je zou het toch denken: een socialistische president, beetje menselijkheid, beetje sociaal gevoel. Maar nee hoor, als het om Roma gaat is Hollande net zo’n onbarmhartige hufter als zijn voorganger Sarkozy. Jawel, sinds vorige week mogen de zigeuners een tikje meer meedoen op de arbeidsmarkt. En nee, vuilnisman, postbode, of iets nog hogers in de ambtelijke hiërarchie gaat niet lukken, we moeten wel realistisch blijven. En er zijn verder nog zo’n anderhalfhonderd sectoren waarin Roma niet mogen werken in Frankrijk anno 2012. Maar je kunt putjesschepper worden, of afvalprikker, vaatwasser in een restaurant desnoods, of iets anders dat niemand wil wezen. Vooropgesteld dat een werkgever -nu de boete op het aannemen van Roma is afgeschaft- je legaal in dienst wil nemen natuurlijk. Maar dan moet je wel een vaste woon- of verblijfplaats hebben, een serieus adres. En dat is wat lastig, als ‘Monsieur Normale’ zojuist je kampement heeft laten platwalsen. Want net als zijn voorganger gaat Hollande gewoon door met het strategisch wegpesten van Roma en het systematisch ontmantelen van hun allerbelabberdste onderkomens. Doorgaans gesitueerd aan de rafelranden van de grote steden, meestal zonder zelfs maar de meest basale voorzieningen als stromend water en elektriciteit. En vooral hartgrondig weggewenst door de omringende lokale bevolking. Op dat volkssentiment speelt Hollande net zo gretig in als Sarko dat deed. Onder diens bewind kwam er een oprotpremie van zo’n driehonderd euro, die door een aantal Roma dankbaar werd aanvaard. Ze werden op het eerste het beste vliegtuig naar Roemenië, Bulgarije of een ander Oostblokland gezet, en kwamen met het volgende weer terug. Terecht, want ook Roma zijn Europese burgers, die het recht hebben zich te vestigen waar ze willen, en te werken waar ze willen, voor de tijdsduur die ze willen.
“Integratie”, roept Martine Aubry, burgemeester van Lille en voorvrouw van de Parti Socialiste. Maar hoe doe je dat, als deze socialistische madame haar zin krijgt en er staatskampementen komen om de Roma in op te bergen? Een kamp is een kamp, een eigen wereldje, met eigen wetten en regels, los van de gevestigde maatschappij. Die je bovendien niet moet.
Roma zijn geen doorsnee burgers die in een doorzonhuisje passen, met een van-negen-tot-vijfbaantje. En zelfs al zouden ze dat willen, dan wordt hen dat onmogelijk gemaakt. Tot op heden is er door de overheid voor de met de grond gelijk gemaakte kampementen geen vervangende woonruimte beschikbaar gesteld: zonder huis geen baan, en zonder baan geen huis. En geen scholing. Want waar gaan je kindertjes naartoe als je caravan is weggebuldozerd, en je bidonvillebuurtje met de grond gelijk gemaakt? In elk geval niet naar het schooltje om de hoek waar je ze niet krijgt ingeschreven. Ondanks de Europese regeltjes die verordonneren dat álle kinderen recht hebben op educatie, een verdrag dat overigens door Frankrijk niet is ondertekend.
Grégoire Cousin van het European Roman Rights Center heeft het ongetwijfeld bij het rechte eind als hij stelt; “Door de Roma overal te verjagen, door ze dakloos te maken, hen zelfs hun schamele bezittingen af te pakken, drijf je ze niet alleen naar de rand van de humanitaire afgrond, maar regelrecht in de armen van de criminaliteit, en van de maffia die gretig misbruik maakt van hun wanhopige situatie.”
Monsieur Normale, doe eens normaal! Het socialisme is in het Frankrijk van vandaag nog ver te zoeken.